Roselie

Verloskundige en moeder van Julie-Janne en Lili-Rose.

22.12.06

Fotosessie

Sinterklaas net achter de rug, staat kerst alweer voor de deur. Dure maand, met veel cadeautjes. Dat cadeautjes kopen met een kind een lastige onderneming is had ik vorig jaar al ervaren. Daarom was ik er eerder bij dit jaar, zodat het nog te doen was met de drukte. Julie had de inhoud van haar eigen pakjes allang gezien. Beter gezegd ze was er zelf bij toen ik ze kocht. Ze zocht ze uit en stond ze niet meer af bij de kassa. Thuis werden er dan allerlei afleidingsmanoeuvres uitgehaald, waarna ik de cadeautjes leuk zelf kon inpakken. Het lastige van tevoren inkopen doen is dat je, je ook eerder moet bedenken wat je wilt kopen.
Zo kwam ik dus op het geniale idee een fotosessie te maken van de lieve nichtjes. De leuke kiekjes eruit halen en die vervolgens inlijsten en weggeven. Dit bleek toch een iets minder geniaal idee dan ik had gedacht….


Rotterdam/Amsterdam is altijd al een lange afstand geweest, die ervoor heeft gezorgd dat ik mijn geliefde zus wat minder zien. Nu met kindjes erbij lijkt deze afstand nog veel groter geworden. Ons onregelmatige werk leven zorgde ervoor dat het een last minute sessie werd, maar de sessie moest en zal komen. Daar zaten we dan Donne net wakker van een lange reis en haar grote nicht Julie (de slaapkop) in diepe slaap in haar bed. Donne was echt vrolijk totdat eindelijk Julie wakker werd en Donne eigenlijk al weer toe was aan slapen. Ik vind je zo lief en ben zo blij dat mijn nichtje er is, ik knuffel je gewoon bijna dood hielp niet mee aan het humeur van Donne. Julie naast haar nichtje op de bank, 1 seconde stil zitten en de armpjes vliegen alweer om het nekje van baby Donne, die het echt niet makkelijk heeft met haar grote nicht. Dat we vandaag leren wat eenkennigheid is en het niet leuk vinden dat mama maar achter de camera blijft zitten in plaats haar te helpen verlossen van de knuffels van Julie zorgt ervoor dat we de dames meer huilend, dan lachend op de foto krijgen. Alles halen we uit de kast om een glimlach te voorschijn te kregen, Teletubies, K3 gekke bekken, verkleedpartijtjes, zelfs de kinderboerderij, maar alles tevergeefs.
Een leuke dag, maar zo vermoeiend en nu maar hopen dat de kiekjes zijn gelukt, want het grote kerstfeest is al over een paar dagen. Wonder boven wonder zijn de foto’s toch leuk geworden en wat heb ik dit jaar weer geleerd? Dat ik kerst nooit meer buiten de deur vier met een klein kind, maar een fotosessie zou ik zo weer willen doen.