Geboortetrauma??

Haar hele gezichtje was scheef en platgedrukt. Op haar hoofd zat een toeter van de weeën en de vacuüm. Meteen na ruim negen maanden van je moeders gescheiden. Allemaal vreemden handen die aan je zitten. Plakkers op je buik in plaats van het lekkere warme vruchtwater. Je eerste nacht met piepjes en alarmsignalen van de monitoren, in plaats van je vaders gesnurk. Geboortetrauma? Of zou het hetzelfde zijn als bij ons (de net kersverse moeders ), zodra je je moeder ziet is alle pijn en verdriet meteen vergeten!?