Roselie

Verloskundige en moeder van Julie-Janne en Lili-Rose.

1.12.07

Julie en haar zusje.
















Met grote ogen kwam Julie samen met de vrouw met de magische handen ’s ochtends binnen lopen. De vreemde gezichten van de kraamverzorgsters zorgde ervoor dat ze eventjes haar tong was verloren, maar al gauw klets ze honderd uit tegen me. Er is natuurlijk zoveel te vertellen als je pas voor de tweede keer in je leven uitlogeren bent geweest. Opeens lijkt ze zich te herinneren wat ook alweer de reden was van haar logeerpartijtje. Ze kijkt in de wieg en zegt; “waar is baby nou?” Zodra ze Lili-Rose naast me ziet liggen zegt ze; “ ach, wat een schatje.” “Oma kijk baby” Nou daar was alles meegezegd. Geen jaloezie, geen driftbuien en geen aandachttrekbuien. Alsof ze altijd al een klein zusje heeft gehad. Alles verteld ze haar zusje, wat ze gaat doen en wat ze gedaan heeft. Of ze nu slaapt of niet Julie moet het vertellen. Zo hoorde we de eerste dagen als Julie thuis kwam. “Lili wakker worden, je zus Julie is thuis”. Of als Julie de deur uitging; “Dag mama, dag Lili lekker slapen in mama’s bed”. “Julie gaat lekker buiten spelen”. Dansen op k3; “Lili kijk zus is aan het dansen” en als ze dan even niet in de goeie richting keek, dan nog een keer; “Lili kijk nou, zus is aan het dansen”! Iedere dag moet Lili wel even op schoot, maar zodra het langer duurt dan een minuut zegt ze; “mama beetje zwaar, jij doen.” of als ze huilt; “mama jij tillen”. Lili mag ’s avonds bij haar in bed luisteren naar de bedtijd verhaaltjes van haar papa.

Julie lijkt een mama type. Ze weet precies wat er moet gebeuren of wat er gezegd moet worden als haar zusje huilt. "Niet huilen zus is bij je." "Niet huilen Lili, mama komt zo". Lili moet een schone luier. Lili moet een boertje doen. Lili wil niet slapen. Lili heeft honger en zo kan ik nog wel even doorgaan. Julie heeft echt voor alles een oplossing. De eerste paar nachten waren een beetje chaotisch. Zodra Lili ook maar 1 kreetje gaf hoorde we de dribbelende voetjes van Julie op de gang en daar stond zus dan half slapend met haar twee knuffels in haar hand in de deuropening. “Wat is er aan de hand”? Of ze kwam mij even midden in de nacht vertellen; “mama, Lili moet de borst”. Ja, fijn lieve Julie dat je dat komt vertellen, maar nu meteen terug je bed in, grrrr. Toch heeft ook mijn lieve Julietje het er af en toe wel moeilijk mee, dat ze nu haar mama moet delen samen met haar kleine zusje. Zo kwam ze tussen de middag naar me toe en vroeg toen heel lief: “mama, Julie wil ook op mama’s buik slapen” Zo gezegd zo gedaan. Lili-Rose werd van mijn buik getild en in de wieg gelegd en Julie kwam er voor in de plaats terug en zo hebben we heerlijk 3 uur geslapen. Een heerlijk moment van genieten, mijn oudste dochter die zo'n lieve grote zus is en nu zo vredig lag te slapen.

4 Comments:

At 11:52 a.m., Anonymous Anoniem said...

Hi Roos,

Tis weer een mooi verhaal! 1 klein puntje: "bettijd" moet "bedtijd" zijn neem ik aan :)

Groetjes,
Jethro

 
At 7:01 p.m., Blogger Roselie said...

oh jee hebben die zwangerschappen toch mijn hersens aangetast.:(

 
At 9:39 p.m., Blogger Esther said...

Wat een lief zusje zeg!! Wat lijken ze op elkar op de onderste foto.
XXX

 
At 10:07 p.m., Blogger Saralien said...

Ik vind de middelste foto ook SUPER! Hihi...

 

Een reactie posten

<< Home