Tijdbom.

Het is misschien een beetje raar gezegd, maar ik voel me de laatste tijd net een waggellende, tikkende tijdbom, die ieder moment kan afgaan.
De baby mag geboren worden, echter kan dit ook nog een paar weken duren. Iedere avond voordat ik ga slapen denk ik, morgen kan het opeens allemaal anders zijn. Wanneer zal het beginnen en hoe zal het me dit keer vergaan. Hoe ziet mijn kindje eruit? Is het een jongentje of een meisje. Laat wat mij betreft die bom maar afgaan, maar tot die tijd kan Julie nog even genieten van mama’s dikke buik.