Fotosessie

Zo kwam ik dus op het geniale idee een fotosessie te maken van de lieve nichtjes. De leuke kiekjes eruit halen en die vervolgens inlijsten en weggeven. Dit bleek toch een iets minder geniaal idee dan ik had gedacht….

Rotterdam/Amsterdam is altijd al een lange afstand geweest, die ervoor heeft gezorgd dat ik mijn geliefde zus wat minder zien. Nu met kindjes erbij lijkt deze afstand nog veel groter geworden. Ons onregelmatige werk leven zorgde ervoor dat het een last minute sessie werd, maar de sessie moest en zal komen. Daar zaten we dan Donne net wakker van een lange reis en haar grote nicht Julie (de slaapkop) in diepe slaap in haar bed. Donne was echt vrolijk totdat eindelijk Julie wakker werd en Donne eigenlijk al weer toe was aan slapen. Ik vind je zo lief en ben zo blij dat mijn nichtje er is, ik knuffel je gewoon bijna dood hielp niet mee aan het humeur van Donne. Julie naast haar nichtje op de bank, 1 seconde stil zitten en de armpjes vliegen alweer om het nekje van baby Donne, die het echt niet makkelijk heeft met haar grote nicht.

Een leuke dag, maar zo vermoeiend en nu maar hopen dat de kiekjes zijn gelukt, want het grote kerstfeest is al over een paar dagen. Wonder boven wonder zijn de foto’s toch leuk geworden en wat heb ik dit jaar weer geleerd? Dat ik kerst nooit meer buiten de deur vier met een klein kind, maar een fotosessie zou ik zo weer willen doen.
