Avondeten uit een potje:

Het beste van het beste voor je kindje dat is zoals iedere moeder het denk ik wel wil. Wat is nou eigenlijk het beste van het beste? Borstvoeding? Verse groenten en fruit?

Borstvoeding zeker de eerste drie maanden, maar voor allergieën acht maanden borstvoeding, eigenlijk moet je gewoon zo lang mogelijk borstvoeding geven want volgens de literatuur is dit het beste wat je voor je kindje kan doen. Minder kans op overgewicht, minder kans op hart en vaat ziekte, beter bestand tegen griepjes en zo kan ik nog wel even door gaan. Julie heeft met haar karakter, haar eigen willetje er voor gezorgd dat ze tot op de dag van vandaag nog steeds borstvoeding krijgt. Na een hoop geploeter in de eerste week van mijn kraambed om het borst voeden onder de knie te krijgen, na een tweede week heftige borstontsteking, na het teruglopen van de voeding door stress en drukte en nadat verschrikkelijke kolven is het me toch gelukt. Nou moet ik ook wel eerlijk zijn dat het niet echt een opgave voor me was. Allereerst vond ik het geweldig om Julie de borst te geven. Het is een moment dat je echt samen met je dochter hebt en het is geweldig om te zien hoe ze ervan geniet. Tevens ben ik echt te lui om ‘s nachts mijn bed uit te gaan om een flesje klaar te maken, dus ook een beetje gemakzucht. Het grootste voordeel ik had altijd voeding bij me, nadeel had ik geen kind bij me dan zat ik met die voeding. Al met al spookte het de laatste tijd in mijn hoofd, na de zoveelste keer dat Julie me had gebeten, dat ik het wel welletjes vond. Echter alle merken flesvoedingen geprobeerd Julie wil er niks van weten, dan toch maar even doorbijten, want het is toch het beste….

Zo is er zo’n zelfde soort verhaal te schrijven over de avondprakjes van Julie. Ik ben echt een drama vrouw in de keuken. Zodra het woord koken valt vlucht ik weg of roep ik: “ik laat Powa uit, kook jij dan?” Het was dan ook heel wat toen ik stuntelend het eerste prakje van Julie stond te maken, want vers was toch het beste en daarbij had de vader van Julie gezegd dat hij zijn dochter zo snel mogelijk wilde leren met de pot mee te eten en daar hoorde de chemische potjes volgens hem niet bij, want dat was troep. Inmiddels heb ik echt plezier gekregen in het koken. Wederom ook weer omdat Julie zo ontzettend geniet van mijn kookkunsten. Echt alles gaat er met gemak in. Toch had ik voor het geval dat een paar potjes met een avondprakje erin in huis gehaald. Misschien kon ik die wel gebruiken als ik de deur uitging. Zo had ik er dus laatst 1 nodig, althans nodig? Ik was de deur uit geweest en had een potje bij me. Ik had het voor niks meegenomen, want ik was nog net op tijd thuis. Julie zat al te wrijven in haar ogen, moe. Dat betekende dat ik haast moest maken met het prakje. Vragend keek ik de vader van Julie aan: “mag ik het potje geven, die hoef ik alleen maar in de flessenverwarmer te zetten, zo klaar. Dat dacht ik tenminste, want het was helemaal niet zo klaar. Terwijl ik door het potje roerde nam ik zelf een hapje om het te proeven; allereerst te koud, maar wat was dat vies. De vader van Julie nam ook een hapje en trok een heel vies gezicht. Meteen ging hij een prakje van verse goente maken. Toch wilde ik het proberen, andere baby’s eten het immers toch ook. Nou mevrouw weet wat ze wil nam geen hap van haar prakje uit het potje. Bij alles wat er in haar mond kwam trok ze een heel vies gezicht en spuugde meteen alles er weer uit. Groot gelijk gaf ik haar. Gelukkig was haar verse prakje zo klaar en dat at ze met alle plezier helemaal op. Geen potjes dus voor mijn dochter. Julie geeft zelf wel aan wat het beste voor haar is!