Roselie

Verloskundige en moeder van Julie-Janne en Lili-Rose.

8.4.06

Een slagveld!

Huilen, huilen en nog eens huilen. Wat was er aan de hand? Het was lang geleden dat ik een zware gebroken nacht achter de rug had. Net als ik Julie in haar eigen bedje terug had gelegd en zelf weer was weggedommeld, werd ik opnieuw wakker van een luid gebrul. Halverwege de nacht gaf ik de moed van het terug in haar eigen bedje leggen op, dan maar bij mij in bed. Kan ik tenminste mijn ogen nog heel even dicht doen. Volgende dag doet mijn lieve kleine meid alsof er niks aan de hand is. Alleen slapen dat zit er niet meer in vandaag. Het kon toch niet waar zijn…….. Ik zie de tekst van het boek dat me nachtmerries bezorgt voor me: Lief en leed rond 37 weken (Oei, ik groei!). Rond 34 (32-37) weken wordt je baby weer hangeriger dan hij de laatste één tot drie weken was. Hij raakt sneller van slag en klampt zich zo goed als hij kan vast aan de meest vertrouwde, veiligste plek die hij kent. Mama.
Tegen de avond word Julie weer hangerig. Opvallend was dat het kwijl uit haar mond stroomde. Tandje? Nee dat kon niet, dat hadden we net achter de rug. Julie wilde niet naar bed, heel even aan de borst in mama’s bed was genoeg om in slaap te vallen. Alleen zodra haar beste troostmiddel buiten reukniveau was werd mevrouw meteen wakker en zette het op het krijsen. Met wallen tot aan mijn knieën stond ik de volgende morgen op. Ik moest er maar aan gaan geloven. Een moeilijke periode kwam er aan. Een periode die volgens het boek wel 4 weken duurde. Kan ook drie tot zes weken zijn. Hele geruststelling! De volgende ochtend werd mijn kindje ziek, koorts en hoge. Wat nu weer dacht ik. Toch de griep van haar vader overgenomen. De extreem rode wangen, het kwijlen, het onrustige slapen, de koorts en het tongetje dat maar over haar bovenlip ging. Alles wees er naar: tanden. Toch kwam deze gedachte pas bij mij naar boven toen Julie heel even haar mondje open deed voor een flauw lachje. Een slagveld was het in haar mond. Ik kreeg al pijn als ik er naar keek. Twee tanden tegelijk. Haar boventanden. Blaren, rood, dik, gezwollen, het zag er verschrikkelijk uit. Drie dagen heeft het geduurd en toen was mijn lieve dame weer helemaal de oude. Alleen nu met een mond vol 4 tanden.

1 Comments:

At 9:47 a.m., Anonymous Anoniem said...

succes, met de rest van het gebit. de kiezen waren bij mijn zoon verschrikkelijk. Zo herkenbaar jou verhaal en dat boek heb ik in de prullebak gegooid. werd er helemaal gek van.
doei mama van Bas
Ps: blijf schrijven ik vind je site zo leuk. lijkt net of ik de periode met Bas weer opnieuw meemaak.

 

Een reactie posten

<< Home