Roselie

Verloskundige en moeder van Julie-Janne en Lili-Rose.

7.3.06

Het consultatiebureau.

Het was weer zover Julie moest naar het consultatiebureau en hoe vervelend ik die bezoekjes ook vind, had ik toch van alles gedaan om mee te kunnen naar deze afspraak. Met zweetdruppels op mijn hoofd vlieg ik net op tijd mijn huis binnen. Julie ligt op bed met haar pyjama aan en haar vader staat zich nog rustig op te tutten. Helemaal verbouwereerd zeg ik tegen de vader van Julie: “je laat haar toch niet in haar pyjama naar het consultatiebureau gaan?” Snel trek ik Julie haar pyjamaatje uit en zoek ik een leuk outfitje uit. Het blijft toch nog een beetje pronken op het consultatiebureau, ondanks het feit dat je kindje voor meer dan helft van de tijd alleen in haar luier mag zitten. Precies op tijd lopen we naar binnen en gelukkig het is rustig. Alleen 1 moeder staat haar pasgeboren baby uit te kleden. Julie die al heel goed kan zitten had ik binnen een paar seconden alweer uit haar mooie outfit gehesen. Ik zie de moeder naast me met grote ogen naar me kijken. “Het went hoor die kleine kleertjes, je word vanzelf handig,”zeg ik. “Gelukkig maar, zeg de moeder met haar kleine huilende baby, want ik sta nu zo onhandig te klungelen.” Ik werp haar een begripvolle lach toe, opeens ben ik nu die ervaren moeder in haar ogen en ondertussen loop ik met mijn blote dochter naar de weegschaal. Zittend is ze gewogen, wat lijkt dat groot zo met losse handjes zitten. 8145 kilo, lengte 66,6cm en hoofdomtrek 44,7cm. Niks gek dat Julie haar kleertjes te klein worden. Eenmaal binnen zit Julie lekker te kletsen en te trommelen op de tafel, wat een vrolijker dochter hebben jullie, zegt de mevrouw die Julie nakijkt. Een kopje cup a soup word voor de hard werkende vrouw binnengebracht. Oh jee Julie ruikt eten en jawel hoor vanaf dat moment tot dat we de kamer uit waren heeft Julie alleen nog maar hap, hap, hap geroepen. Nog even wat gekletst over hoe alles gaat en nog wat tips gekregen en wat voedingsadviezen; eindelijk mogen we aan die boterham met smeerkaas beginnen. Thuis had Julie kennelijk nog steeds de geur van de soep in haar neus, want ze bleef om eten vragen. Nou dan maar meteen de boterham met smeerkaas, kijken of je dat lekker vind. Natuurlijk vond Julie dat heerlijk. Een hele boterham met smeerkaas ging er met gemak in.

Zouden die bezoekjes aan het consultatiebureau dan toch nog leuk worden?!