Teentjes lezen.

Terwijl ik een beetje grieperig in mijn bed lag zag ik naast me de grote stapel ongelezen boeken op mijn nachtkastje staan. Ik ben gek op lezen. Het maak niet uit wat voor boek het is, als het maar een boek is, maar tot op heden had ik mijn nieuwe boeken nog met geen vinger aangeraakt. Zou het dan toch waar zijn wat de vrouw met de magische handen vroeger altijd tegen me zei. Ik zie me zo weer zitten als klein meisje op het kookeiland met een boek in mijn handen, verzonken in mijn boek terwijl de vrouw met de magische handen in de pannen stond te roeren. Ik vroeg haar of zij niet van lezen hield, waarop zij antwoordde; “natuurlijk wel, heel erg veel zelfs.” “Alleen als je wat ouder wordt, krijg je het ook wat drukker en dan heb je geen tijd meer om heel de dag te lezen.” Ik zei haar toen, dat ik dat niet kon geloven en dat ik altijd zou blijven lezen de hele dag door. Al snel merk je wanneer men ouder wordt, je het wat drukker krijgt, maar ik nam wel altijd de tijd om wat te lezen. Echter moet volgens mij de naam van de vrouw met de magische handen toch gaan veranderen naar de naam: de vrouw die uiteindelijk toch altijd gelijk heeft. Ik ben wat ouder en ik heb het nu te druk om ook maar 1 boek van die grote stapel te lezen.

Ik pakte een boek van de stapel. Niet de bovenste maar de dunste: Babyteentjes Lezen geschreven door Imre en Margriet Somogyi. De tenen vormen de uiteinden van de voet. Zij zitten aan de voet, de basis van de mens sinds die rechtop loopt. Tenen lezen is als kennissysteem ontwikkeld. Met dat systeem kan aan de uiteinden van die basis, de tenen, karakter en gedrag accuraat worden geanalyseerd. Vanaf het moment dat tenen zijn ontstaan is een blauwdruk van een persoonlijkheid voorhanden.

Een grappig boekje, maar wel lastig om in de werkelijkheid toe te passen. De grote teen: communicatie over gevoelsmatige zaken. De tweede teen : gevoel. Derde teen: creativiteit/intuïtief handelen. Vierde teen: liefde. Vijfde teen: vertrouwen/seks. Allemaal leuke informatie, maar ik zie nu niet of de ene teen een spatelvorm, rond of lang is, of er een hiaat of een wig tussen haar teentjes aanwezig is, of Julie haar tenen een flessenhals hebben of dat er een druppel onder haar teen hangt. Ik zie alleen maar haar lieve heerlijke voetjes, die zoveel uitstraling hebben dat ik ze niet hoef te lezen om erachter te komen wat het karakter van mijn dochter is.