De Julie-mobiel

Dit verhaal speelde zich eigelijk al af in de periode toen ik voor de tweede keer opgenomen lag in het ziekenhuis. De vader van Julie die mij tijdens de bevalling nog voor geen paar tellen alleen had gelaten liet mij, nu ik voor de tweede keer was opgenomen, wederom geen seconde alleen. Dit keer hoefde hij alleen niet zo hard te werken (meepuffen, zuchten, persen, drinken aangeven, washandjes verzorgen, etc). Nee dit keer kon hij zelfs een beetje genieten liggend naast me op een ziekenhuisbed een beetje zappen op de tv, spelen met de afstandsbediening van het bed en genieten van alle aandacht die hij kreeg van de verpleegstertjes.
De tweede dag in het ziekenhuis lag hij wederom naast mij en vroeg mij opeens wat mijn ringmaat was. Ik drukte al bijna op de rode alarmknop, omdat ik dacht dat de koorts naar mijn hoofd was gestegen. Met een bezweet gezicht keek ik opzij en dacht: dit is wel een erg vreemde manier om een aanzoek te doen.
De vader van Julie zapte rustig door terwijl hij uitlegde dat hij me graag iets wilde geven omdat ik negen maanden zijn kind had gedragen en haar op de wereld had gebracht. Ik voelde me toen meteen stukken beter en zat weer lachend naast hem en zo zuinig als ik ben zei ik: "Ik draag geen sieraden, bewaar dat geld maar voor pampers". Een redelijk domper voor de vader van Julie die zo graag iets liefs wilde doen. Einde verhaal. Althans dat dacht ik…….

Inmiddels weer thuis moest ik met Julie naar een trouwerij. Aangezien ik geen auto heb moest ik die hele rit met de metro doen met een baby van 5 weken oud. Het was toen dat ik besefte dat het best lastig vervoeren is zonder auto en vrouw zijnde dat ik ben moest ik dat duidelijk thuis laten merken!

Een paar dagen later staat de vader van Julie voor me en zegt: "Kom eens mee naar buiten, ik heb een cadeautje voor je".
En daar stond hij dan: mijn autootje: een Renault 5. Ik dacht meteen aan vroeger hoe mijn moeder mij en mijn zus vervoerde in haar Renault 5. Een beter cadeau had hij mij niet kunnen geven. Mijn eigen Renault 5, waarmee ik mijn dochter overal naar toe kan nemen. Mijn eigen Julie-mobiel. Wat een lieve vader heeft Julie toch.