En wat nu?

13 maanden of 1 jaar + 1 maand;

Het is 16 augustus en Julie is alweer een maandje ouder en wat gaan we nu zeggen als iemand aan je vraagt hoe oud je kindje is. 1 jaar, ruim 1 jaar, of 13 maanden. Het is echt een dilemma voor me.

Ik herinner me een gesprek met een vrouw die zwanger was van haar tweede kindje. Haar zoon past nog net op haar schoot. Heel wijs zit hij naar het geordende zooitje op de tafel die tussen zijn moeder en mij instaat te kijken. Hoe oud is je zoon nu hoor ik mezelf vragen. 22 maanden krijg ik als antwoord. “Ah wat lief en wat is hij wijs voor zijn leeftijd” is mijn eerste reactie. De moeder van de o zo rustige jongen zegt; “nou zo wijs is hij niet hoor want hij kan nog steeds niet lopen”. Mijn hersenen draaien volle toeren. Niet lopen, maar waarom hij is nog maar 22 maanden oud. Even later als ik eindelijk ben uitgerekend besef ik de uitspraak van deze mama. 22 maanden, hij is alweer bijna 2 jaar oud.

Daar begint dus meteen mijn probleem al. Nu ik zelf een mama ben kan ik het reken sommetje van maanden naar hoe oud ben ik nu werkelijk veel beter maken dan toen ik geen mama was. Maar waarom telt men nu in maanden? Doe je dit nou omdat je dan zoveel jonger lijkt of dat het nog een beetje bij het baby zijnde hoort, 0 jaar is namelijk net niks dus dan maar 1 maand. Of doe je dit nu juist omdat je dan alweer zoveel ouder en dan ook veel wijzer lijkt? Mijn vraag die als eerste naar boven komt wanneer stopt men dan die maanden telling. Klinkt toch raar als ik tegen iemand zeg ik ben 196 maanden. Wat moet ik nu doen? Tips? Maanden, jaren, ik weet het echt nog niet.

Julie is in ieder geval een maandje ouder. Natuurlijk gaat dat weer gepaard met veranderingen. De na doe fase maand is het. Werkelijk alles wordt nagedaan. Het stepapparaat is nu favoriet. Nee, lopen kan Julie nog niet, maar ze kan wel steppen als de beste.