Gek op het strand.

Dat Julie gek is op zand dat wisten we inmiddels wel. Moesten we dan toch maar eens die rit gaan maken naar het echte strand! Het is best een onderneming. Julie is namelijk een enorme slaaphoofd. 1,5 uur tot 2 uur kan ze wel wakker blijven, maar daarna word ze moe en dan wil ze gewoon nog slapen. Sla je die slaapjes over, nou dan heb je de poppetjes aan het dansen. Een heel druk kindje, die vervolgens helemaal niet meer wil slapen, dus ook niet ’s nachts. Erg fijn is dat kan ik je vertellen. Gevolg ik probeer me toch echt aan een regelmatig ritme te houden, waarbij nog drie slaapjes zijn inbegrepen. Je komt hiermee in de problemen als je die dag wat moet doen wat buiten Rotterdam is. Zoals verjaardagen, feestjes en zoals laatst het kraamfeestje van Julie haar nichtje Donne.



















Een hele rit naar Amsterdam op een mooie zomerdag voor een kort kraambezoekje.
Laten we er dan maar meteen een dagje strand van maken. Iedereen op het kraamfeest verklaarde ons voor gek. Urenlang in de file zouden we gaan staan en als je dan eindelijk uit de file was zouden we ook nog eens op een overvol strand aankomen. Nee, het zou allemaal niks worden en al zeker niet voor Julie. Toch bleef ik koppig volhouden. Julie lag lekker in de auto te slapen en ik wilde persé haar allereerste dagje naar het strand doorlaten gaan. Niks file. We konden gewoon doorrijden tot aan het strand. Helemaal geen lange stukken door de duinen en op het strand hadden we alle ruimte die we maar wilden.





Julie vond het strand geweldig. Alleen de geur van de zee alleen al maakte haar helemaal gelukkig en bij het zien van al dat zand viel haar mond spontaan open. Een kleed werd uitgestald, Julie haar strandemmertje en schepjes werden op een hoopje gegooid. Kleren en luier uit en toen eindelijk naar al dat water. De eerste keer door de golven springen, de eerste keer met je voetjes in zeewater, de eerste keer een schelpje gevonden op het strand, het eerste zandkasteel. Julie genoot van alles. Lekker overal naar toe kruipen, in plasjes met water spelen, de zandkastelen van haar papa stukmaken, op haar mama klimmen, maar het leukste wat Julie vond om te doen was; op haar hoofd staan of wilde ze gewoon haar billen met zand erop aan iedereen showen. Aan 1 stuk door schaterde ze van de lach. Helemaal als ze zo op haar hoofd ook nog eens haar papa en mama op hun kop zag en dan ook nog even zwaaien met het hand tussen de beentjes door.

Het was zo’n succes dat we de volgende dag weer naar het strand zijn geweest en er zullen vast nog vele stranddagen volgen.