Vakantie; deel 2:

Omama:

Alsof het zo had moeten zijn. De vakantie liep bijna in het water. Naar huis gaan wilde ik echt niet, dan alsnog toch maar naar Frankrijk? Als ik eenmaal iets in mijn hoofd heb moet het de laatste tijd ook echt zo gaan. De vader van Julie kwam met een geweldig idee; Bel je oma op, die vind het vast heel leuk als haar kleinkind en haar achterkleinkind komen logeren. Nee had ik, ja kon ik krijgen, dus zo belde ik de omama van Julie op die nog maar net terug was van haar reisje naar Frankrijk. Nee was nog geeneens een optie. Omama vond het geweldig dat we kwamen en ik vond het eigenlijk heel leuk om de rest van de week bij oma door te brengen. Weer zo vertrouwd plekje waar ik als klein meisje vaak was. Urenlang spelletjes met oma spelen, lekker op oma’s heerlijke bank liggen, de heerlijke gehaktballetjes en niks hoeft en alles mag van deze superoma.

Waardoor het precies kwam weet ik niet; de rust die er bij oma heerst, de lange vingers van omama, het heerlijke speelkleed buiten in de tuin, haar nieuwe speeltje uit frankrijk (het franse koeiegeluid) van omama, mijn lieve nichtje Sterre die uren met Julie aan het spelen was, de strandbezoekjes die nu wel heel makkelijk waren omdat het maar 5 minuten fietsen was, maar Julie sliep nog meer dan ze ooit had gedaan. Tijdens Julie haar slaapjes zat ik voor het eerst met een babyfoon in mijn handen beneden lekker buiten in de zon te genieten. Lastig hoor zo’n babyfoon vertrouwen. Ik vind het maar niks zo ding. Toch was het ook wel weer heel grappig om door zo ding te horen hoe je kindje langzaam wakker word. Het was een prima afsluiter zo deze week. Echt genoten en toen ik thuis kwam had ik heimwee en wilde ik het liefst meteen weer terug naar mijn lieve oma en de lieve omama van Julie.